maart 2021 - dennenappelskink

Nederlandse naam: Dennenappelskink, Pijnappelskink

Engelse naam: Stumpy-tailed skink, Bogeye

Latijnse naam: Tiliqua rugosa

Herkomst: Australië

Deze tot 40 cm lang wordende hagedis leeft in de drogere en warmere bosgebieden van Australië.
De mannetjes zijn wat forser gebouwd dan de vrouwtjes.
Hun algemene kleuren zijn donkergrijs tot bruin.
De staart is een korte stompe staart die op een dennenappel lijkt.

Het is een familie(onder)soort van de blauwtongskinken (Tiliqua)
Net als de blauwtongskinken hebben deze dieren hebben ook een blauwe tong.
Bij dreiging zal het dier zijn blauwe tong uitskeken om aan de mogelijke belager te laten zien dat het dier giftig of gevaarlijk is.
Skinken (en dus ook de dennenappelskink) zijn niet giftig

Dennenappelskinks eten alles, hoofdzakelijk planten maar ook slakken en insecten zijn een gewilde maaltijd.
Dennenappelskinks vertonen -als een van de weinige hagedissen- een soort monogamie.
Mogelijk door geurherkenning zoeken de mannetjes en de vrouwtjes elkaar jaarlijks op om met het zelfde vrouwtje te paren.

De dennenappelskink is een rustig- en niet agressief dier, maar bij dreiging kunnen de dieren flink bijten, de kaakkracht van skinken is erg groot.

De dennenappelskink is een dagactieve hagedis.

In Australië is dit dier zeer streng beschermd, het meenemen uit de natuur of smokkelen van deze dieren wordt bestraft met strenge straffen.

In gevangenschap worden deze dieren gehouden met een strenge cites verklaring.
In gevangenschap zal een koppel dieren een flink terrarium nodig hebben met voldoende
schuilplekken.
Naast een goede warmtelamp zal en een goed werkende UV-B lamp aanwezig moeten zijn.
UV-B lampen geven na zes maanden alleen nog licht af maar geen UV-B meer
en zal dan ook vervangen moeten worden.